سمینار علمی گازهای گل‌خانه‌ای، تاثیرات آن بر محیط‌زیست و راه کارهای مقابله با آن برگزار گردید!
این سمینار که مطابق پلان عملیاتی معاونت علمی و دانشکده انجنیری سیول به هدف بررسی علمی گازهای گل‌خانه‌ای و تاثیرات مخرب آن بر محیط زیست برگزار گردیده بود، راه‌کارهای مقابله با آن نیز مورد بحث و بررسی قرارداده شد.
در نخست دکتر عبدالکریم اسکندری معاون علمی دانشگاه، ضمن قدردانی از برگزاری این گونه سمینارها، به اهمیت پاک بودن محیط‌زیست از هرگونه آلودگی اشاره نموده و بیان نمود که سلامت عقلی انسان در گرو سلامت بدنی انسان و سلامت بدنی انسان محقق نمی‌شود؛ مگر در محیط پاک و بدون آلودگی، ایشان همچنان بر مخاطرات آلودگی محیط زیست مخصوصا آلودگی‌هوا بر اثر گازهای ‌سمی اشاره نموده و افغانستان را به عنوان کشور آسیب پذیر یاد نمود، این آسیب پذیری متاثر از عوامل متعددی است که عمده ترین عوامل آن فقر فرهنگی و فقر اقتصادی است، که عدم آگاهی مردم از گازهای گل‌خانه‌ای و تأثیرات مخرب آن، باعث تولید این گازها از طرق مختلف گردیده است.

استاد نقب‌الله ستارزاده، به عنوان ارائه‌دهنده اصلی این سمینار علمی، بعد از طرح مباحث مقدماتی به معرفی گازهای گل‌خانه‌ای پرداخته و خطرناک‌ترین آنرا گاز کاربن-دای-اوکساید (CO2) عنوان نمود، ایشان در ادامه سخنانش به عوامل تولید گازهای گل‌خانه‌ای پرداخت که موارد چون؛ استفاده از سوخت‌های فسیلی، کشاورزی( استفاده از ماده آفت‌کش و کود کیمیاوی)، فابریکه‌های تولیدی-صنعتی، زباله‌ها و فعالیت‌های خانگی ( استفاده از منابع سوختی غیر معیاری) را به عنوان عوامل تولیدکننده گازهای گل‌خانه‌ای برشمرد، استاد ستارزاده با اشاره به کشورهای تولید کننده بیشترین گازهای گل‌خانه‌ای؛ کشورهای چون آمریکا، روسیه، چین، هند، ایران و… را بر اساس آمار سازمان بین‌المللی (IPCC) در سدر جدول بزرگ ترین تولید کننده گازهای گل‌خانه‌ای برشمرد.
وی همچنان تاثیرات و خطرات ناگوار گازهای گل‌خانه‌ای را مورد بررسی قرار داده و عمده ترین تاثیرات منفی آنرا؛ تغییر اقلیم، آب شدن یخ‌های قطبی، تاثیرات منفی بر اکوسیستم( آلودگی آب، انقراض و جابه‌جای گونه‌ها)، خطرات سلامت عمومی و تاثیرات منفی در کشاورزی؛ بیان نمود. ایشان در ادامه بر روش‌های مقابله با گازهای گل‌خانه‌ای (کاهش در تولید گازهای گل‌خانه‌ای) پرداخته و موارد چون؛ کاهش استفاده از سوخت‌های فسیلی، افزایش استفاده از انرژی‌های تجدید پذیر (آب، باد و آفتاب)، تغییر در شیوه حمل و نقل، مدیریت زباله‌ها (کاهش در تولید و باز یافت زباله)، بهینه سازی استفاده از انرژی، آموزش و آگاهی بخشی و سیاست گزاری مناسب را در جهت کاهش تولید گازهای گل‌خانه‌ای برشمرده و موارد نامبرده را در کاهش گازهای گل‌خانه‌ای مهم و حیاتی دانست.
در نهایت برنامه با دعای خیر دکتر ناصری آمر دیپارتمنت حقوق، به پایان رسید.